اولین‌بار نیست که از روی رمان غرور و تعصب، سریال، فیلم تلویزیونی و سینمایی ساخته می‌شود اما آخرین اقتباس سینمایی این رمان به یاری کارگردانی «جو رایت» و در سایه موسیقی و فیلمبرداری مناسب و نماهای زیبای طبیعت و از همه اینها مهم‌تر، بازیگری عالی «کایرا نایتلی» بدل به بهترین اقتباس از این اثر کلاسیک و به باور پاره‌ای از منتقدان «بهترین اقتباس ادبی چند سال اخیر» شده است.
این فیلم، براساس رمانی به همین نام به قلم جین آستین ساخته شده است. این رمان سال 1813 منتشر شده و اولین نسخه سینمایی آن در سال 1940 ساخته شد و یکی دو جایزه اسکار هم گرفت اما تازه‌ترین نسخه تصویری از روی رمان، محصولی از سینمای انگلیس است و جو رایت انگار روح تازه‌ای به این داستان دمیده.
غرور و تعصب (2005) اگر نگوییم شاهکار اما یقینا جزء بهترین فیلم‌های ژانر درام طی سال‌های اخیر به شمار می‌رود. در غرور و تعصب، بازی کایرا نایتلی خیره‌کننده است. او همه حس‌های لازم - از خشم تا آسیب پذیری - را به بهترین شکل ایفا کرده و دیالوگ هایش را بسیار طبیعی ادا می‌کند، فیلمی که دیدن‌اش را در انگلیس به دختران نوجوان توصیه می‌کنند.
جوان ثروتمندی به نام چارلز بینگلی (سیمون وودز) ملکی در هارتفر وشر انگلستان اجاره می‌کند. بی‌درنگ در تمام خانواده‌های دور و بر، جنب و جوشی ایجاد می‌شود زیرا این جوان را مرد فوق‌العاده‌ای برای دختران خود می‌بینند.
در واقع، بینگلی دلباخته جین (رزماری پایگ) بزرگ‌ترین دختر از 5 دختر خانم بنت می‌شود اما این خانواده، فقیر است و درآمد کمی هم دارد، علاوه بر این، خانم بنت با رفتار مبتذل و بی‌نزاکت‌اش، لطمه زیادی به دختران‌اش می‌زند. در این میان، ویلیام دارسی (متیو مک فادین) به رغم غرور و پیش‌داوری‌هایش، به الیزابت (کایرا نایتلی) خواهر جین سخت علاقه‌مند می‌شود و از او تقاضای ازدواج می‌کند اما پنهان نمی‌کند که چنین تقاضایی به قیمت فداکردن غرورش تمام شده است.
الیزابت خشمگین می‌شود و تقاضای او را رد می‌کند. چندی بعد که الیزابت به همراه خاله‌اش سفر می‌کند، با دارسی در شمال انگلستان ملاقات می‌کند. دارسی تلاش می‌کند تا به الیزابت نشان دهد که گزافه‌بودن تعصب‌های گذشته و غرور احمقانه‌اش را درک کرده است.
